Η συμβολή του κλήρου στη Θράκη στις αρχές του 20ού αιώνα

Περίληψη

Παρουσιάζεται η συμβολή της Εκκλησίας την περίοδο 1903-1922 κατά την οποία η Θράκη είχε να αντιμετωπίσει τις προσπάθειες εκβουλγαρισμού και εκτουρκισμού με κίνδυνο την αλλοίωση της ελληνικής εθνικής συνείδησης και της χριστιανικής πίστης. Η Εκκλησία συνέβαλε στη διάσωση της ελληνικής ταυτότητας. Το κήρυγμα, οι τελετουργίες και η εξομολόγηση θεωρήθηκαν εξίσου απαραίτητα με την εκπαίδευση. Ωστόσο, οι λεηλασίες που υπέστησαν οι ενορίες επέφεραν επιπλέον προβλήματα, τα οποία προσπαθούσαν να επιλύσουν οι ποιμενάρχες σε συνεργασία με τις τοπικές αρχές. Αναδείχθηκαν άξιοι μητροπολίτες που αντιμετώπιζαν τα εθνικά και εκκλησιαστικά ζητήματα με υπευθυνότητα. Ο μητροπολίτης Αίνου Ιωακείμ Γεωργιάδης υπήρξε ένας από τους διαμεσολαβητές μεταξύ ελληνικού κράτους και Πατριαρχείου για τη διαχείριση των επιπτώσεων του μακεδονικού ζητήματος, των Βαλκανικών πολέμων και της Μικρασιατικής καταστροφής. Οι αυξημένες ποιμαντικές ανάγκες ανέδειξαν κρίσιμα ζητήματα προς διευθέτηση· οι μισθοδοσία και η μόρφωση του κλήρου βρέθηκαν στην ημερήσια ατζέντα των διαπραγματεύσεων μεταξύ των δύο θεσμών.