Σημειολογική ανάλυση της παραβολής του ασώτου υιού: Οι λανθάνουσες θεολογικές αξίες της αφήγησης

Περίληψη

Το παρόν άρθρο αναλύει την παραβολή του ασώτου υιού, αξιοποιώντας μεθοδολογικά εργαλεία από το επιστημονικό πεδίο της Σημειωτικής. Ειδικότερα, ασχολείται με την μελέτη της θεολογικής διάστασης της αφήγησης, η οποία πηγάζει από το  αλληγορικό και το αναγωγικό επίπεδο σημασίας του κειμένου. Θέλοντας να δώσουμε μία νέα πνοή στην θεολογική έρευνα –δίχως όμως να ξεπεράσουμε τα όρια της Ορθόδοξης Θεολογίας– αξιοποιήσαμε το Πατερικό Ορθόδοξο συγκείμενο (Πατερικά κείμενα) για την δημιουργία του θεολογικού μετα-κειμένου της παραβολής. Το παραγόμενο μετα-κείμενο, με την σειρά του αναλύεται σημειωτικώς, με χρήση της σημασιολογικής συνιστώσας του μοντέλου της γενετικής διαδρομής του Greimas. Αυτό το δομικό σημασιολογικό μοντέλο αναδεικνύει με συστηματικό τρόπο τις σημικές διαδρομές του μετα-κειμένου, οι οποίες φανερώνουν τις θεολογικές αξιακές δομές της αφήγησης. Σύμφωνα με την ανάλυση, η παραβολή αποτελεί φορέα Ορθόδοξων Χριστιανικών διδασκαλιών και οδηγό στάσεων και συμπεριφορών. Επίσης, διαφαίνεται ότι η Εκκλησία, δηλαδή η πνευματική οικογένεια, αποτελεί θεμελιώδες διαχρονικό πρότυπο με θετική αξία.