Η εκκλησιολογική διάσταση του Πασχάλιου κανόνα στο πνεύμα της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου και του εν Κωνσταντινουπόλει Πανορθοδόξου Συνεδρίου (1923)
Περίληψη
Η θέσπιση του πασχάλιου κανόνα από την Α΄ Οικουμενική Σύνοδο είχε ως στόχο την εξασφάλιση της λειτουργικής ενότητας των Ορθοδόξων, επί τη βάσει της δογματικής ενότητας εν τη πίστει. Στα Πρακτικά του εν Κωνσταντινουπόλει Πανορθοδόξου Συνεδρίου (1923), απ’ όπου εισάγεται το ζήτημα της αλλαγής του ημερολογίου, διασπάται η λειτουργική ενότητα των τοπικών ορθοδόξων Εκκλησιών, ενώ τίθεται πλέον ανοικτά και το θέμα συνεορτασμού με ετερόδοξες (αιρετικές) χριστιανικές κοινότητες και ομολογίες. Φαίνεται, λοιπόν, ως να υπάρχουν δύο αντίθετες ερμηνευτικές προσεγγίσεις του γράμματος και του πνεύματος του πασχάλιου κανόνα, με σαφείς απολήξεις επί της εκκλησιολογίας.

Αυτό το έργο έχει άδεια χρήσης Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.