Αγία Γραφή, Ιερά Παράδοση και εκκλησιαστική αυθεντία στο δογματικό έργο του Βικέντιου Δαμόδου

Περίληψη

Σύμφωνα  μέ  τόν  Βικέντιο  Δαμοδό  ἡ  Θεία  Ἀποκάλυψη,  ἡ  Ἁγία  Γραφή  καί  ἡ  ἐκκλησιαστική  αὐθεντία  συναποτελοῦν  τίς  ἀρχές  τῆς  ἱερῆς  Θεολογίας,  τῆς  ὁποίας  ἡ  ἀποστολή  εἶναι  ἡ  ἐξήγηση  τῶν  θείων  δογμάτων,  ὥστε  νά  ὁδηγοῦνται  οἱ  πιστοί  στήν  Ὀρθοδοξία  καί  τήν  Ὀρθοπραξία  καί  δι’ αὐτῶν  στήν  ἀγιότητα.  Μολονότι  ὁ  Δαμοδός  δέχθηκε  τήν  προτεραιότητα  τῆς  Γραφῆς,  κατηγορηματικά  ἀπέρριψε  τήν  αὐτονόμησή  της  ἀπό  τήν  ὅλη  Ἱερή  Παράδοση,  δεδομένου  ὅτι  ἡ  Ἀγία  Γραφή  ἀποτελεῖ  τόν  γραπτό  θεῖο  λόγο,  τόν  ὁποῖο  συμπληρώνει  καί  ἑρμηνεύει  ὁ  ἐξίσου  αὐθεντικός  προφορικός  λόγος  τῆς  Ἱερῆς  Παραδόσεως.  Ὁ  Δαμοδός  ἀπέρριψε  ἐπίσης  ὀποιαδήποτε  ὑποκειμενική  ἑρμηνεία  τῆς  Γραφῆς  ὡς  ὁδηγοῦσα  στήν  αἱρετική  παρερμηνεία  της.  Ἀποδέχθηκε  ὡς  αὐθεντική  καί  ἔγκυρη  μόνον  τήν  ἐκκλησιαστική  ἑρμηνεία  τῆς  Γραφῆς,  ὅπως  ἀποτυπώνεται  στίς  ἀποφάσεις  τῶν  Οἰκουμενικῶν  Συνόδων,  στά  συγγράμματα  τῶν  ἐκκλησιαστικῶν  Πατέρων  καί  στούς  ἱερούς  κανόνες.  Ἡ  συμφωνία  τῶν  ἐκκλησιαστικῶν  Πατέρων  ἀναγνώρισε  ὅτι  ἐπέχει  θέση  καθολικά  ἀποδεκτοῦ  δόγματος.  Στίς  περιπτώσεις  διαφωνίας  μεταξύ  τῶν  Πατέρων  διακήρυξε  ὅτι  πρέπει  νά  προτιμᾶται  ἡ  ἄποψη  τῆς  πλειονότητας,  ἰδιαιτέρως  ἐκείνων  τῶν  Πατέρων  τῶν  ὁποίων  ἡ  ἁγιότητα   καί   ἡ  σοφία  εἶναι  ἐξέχουσα.  Ἐπίσης  ὑποστήριξε  τήν  ἀμοιβαία  ἀλληλοαναγνώριση  μεταξύ  Ἁγίας  Γραφῆς  καί  Ἐκκλησίας  τονίζοντας   ὅτι   τήν  ἀληθινή  Ἐκκλησία  τήν  ἀποκαλύπτουν  τά  θαύματα,  πού  διενεργοῦνται  στή  ζωή  της  σέ  κάθε  ἐποχή  μέ  τή  δύναμη  τοῦ  Ἁγίου  Πνεύματος,  τό  ὁποῖο  ὅλον  συγκροτεῖ  τόν  θεσμόν  τῆς  Ἐκκλησίας,  καθιστώντας  την  φανερή  σέ  κάθε  καλοπροαίρετο  Χριστιανό,  διαχωρίζοντάς  την  σαφῶς  ἀπό  ὅλες  τίς  αἱρετικές  παρασυναγωγές.