ὈΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΣΥΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΩ ΑΙΩΝΙ ΤΟΥΤΩ: Η ΑΓΕΦΥΡΩΤΗ ΑΝΤΙΘΕΣΗ

Περίληψη

Ὁ χριστιανός, σύμφωνα μέ τό κέλευσμα τοῦ ἀποστόλου Παύλου, ὀφείλει νά μή συσχηματίζεται μέ τόν παρόντα αἰώνα, ἀλλά νά μεταμορφώνεται ἀνακαινίζοντας τόν νοῦ του, ὥστε νά διακρίνει ποιό εἶναι τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Στήν πορεία μεταμορφώσεώς του, συντελεῖ ἀποφασιστικά καί ἡ παιδεία, τήν ὁποία ὁ ἀπόστολος τῶν ἐθνῶν ὀνομάζει "παιδεία Κυρίου", ὁ δέ _ἅγιος Κλήμης Ρώμης προχωρεῖ ἕνα βῆμα παρακάτω καί τήν ὀνομάζει "ἐν Χριστῷ Παιδεία".  Ἡ παιδεία αὐτή δέν εἶναι δυνατόν νά σχετικοποιεῖ τίς ἀλήθειες τῆς πίστεως, ἀλλιῶς θά καταντοῦσε, ὅπως λέγει ὁ ἅγιος Συμεών ὁ νέος Θεολόγος, "αὐθάδους ψυχῆς ἔνδειγμα". Οὔτε εἶναι δυνατόν, κατά τόν ἅγιο Θεοφάνη τόν Ἔγκλειστο, ἡ γνώση νά ἀποξενωθεῖ ἀπό τήν πίστη. Ἀντιθέτως, πρέπει, κατά τόν ίδιο Πατέρα τῆς Ἐκκλησίας, κάθε εἶδος γνώσης πού διδάσκεται σ΄ ἕνα χριστιανό, νά ἐμποτίζεται μέ τίς ὀρθόδοξες χριστιανικές ἀρχές. Καί ἀφοῦ γνωρίσει ὁ χριστιανός τά τῆς πίστεώς του, δύναται νά διδαχθεῖ καί στοιχεῖα περί θρησκευμάτων, χωρίς νά ἀποκρύπτεται ἡ ἀλήθεια ὅτι ἡ θρησκεία εἶναι ἀπόπειρα τοῦ ἀνθρώπου νά πλησιάσει τόν Θεός μόνος του. Ἀπόπειρα στήν ὁποία ἀποτυγχάνει, γι΄ αὐτό καί οἱ θρησκεῖες κατάντησαν νά ἐπιφέρουν ζημίες στήν ἀνθρωπότητα, οἱ ὁποῖες ζημίες δέν πρέπει νά ἀποσιωποῦνται.